درسهائی از مبارزات درخشان مردم کردستان -حزب کارایران(توفان)
هیجده مرداد هشتادوچهار

     مبارزه  قهرمانانه همیهنان کرد ما به مرحله جدیدی گام گذارده است. اعتراضات سراسری در مهمترین شهرهای کردستان یران از همبستگی درخشان خلق کرد و آمادگی فداکاری وی برای تحقق خواستهای برحقش حکایت میکند.
یکی ازویژه گیهای مهم این برآمد مردم در کردستان مبارزه آنها برای کسب حقوق عمومی دموکراتیک است که به مجموعه مبارزه دموکراتیک در عرصه ایران یاری میرساند. مردم کردستان درک میکنند که باید مبارزه خویش برای تحقق حقوق ملی را با مبارزه عمومی دموکراتیک و انقلابی مردم سراسر ایران پیوند زنند. بخت پیروزی خلق کرد در کسب حقوق ملی در پیروزی انقلاب ضد امپریالیستی و ضد صهیونیستی و ضد ارتجاعی در سراسر ایران نهفته است. طرح شعاری مناسب در شرایط کنونی میتواند به همبستگی خلقهای ایران یاری رسانده و موجی از پشتیبانی در سراسر ایران و منطقه در حمایت از جنبش هممیهنان کرد به وجود آورد. تجربه کردستان ایران میتواند قلم بطلان را بر تجربه شکست خورده تکیه به امپریالیسم و صهیونیسم در کشور همسایه ما عراق بکشد.
تعمیق این مبارزه در کردستان باید به نحوی صورت گیرد و در جهتی رشد کند که به سنگر مبارزه برای آزادی ایران، برای تحقق جامعه ای آزاد و دموکراتیک در سراسر ایران بدل شود. چنین تحولی در کردستان میتواند نقش تاریخی ای را که زمانی ملت آذربایجان در ایران بازی کرد بعهده مردم کردستان ایران قرار دهد و کردستان به پایگاه انقلاب ایران بدل گردد.
حزب ما در این زمینه بارها سخن گفته و در آینده نیز سخن خواهد گفت. ولی هدف ما از نگارش این مقاله صرفا حمایت از خلق کرد نیست آموزش از درسهائی است که جنبش اخیر در اختیار ما میگذارد.
سازمانهای انقلابی کرد که به امپریالیستها و صهیونیستها وابستگی ندارند و آرزوی عراق ثانی را در ایران نمیکنند باید به این درسها توجه کافی مبذول دارند و کادرهای خویش را در این مبارزه آبدیده کنند.
این تحول بزرگ در کردستان مسلما پیشدرآمد تحولات بعدی خواهد بود و مردم کردستان از این مبارزه آموزش میگیرند.
سلاح اعتصاب عمومی سلاح موثری است که باید در آتیه نیز از آن به موقع استفاده کرد. این سلاح زمانی کاربرد موثر دارد که صرفا جنبه منطقه ای نداشته باشد و تلاش کند حمایت سراسری مردم ایران را برانگیزد. اعتصاب عمومی باید جنبه غیر فعال خویش را در روند مبارزه از دست بدهد و جنبه تعرضی به خود بگیرد. اگر اعتصاب عمومی صرفا به یک حرکت اعتراضی و منطقه ای بدون دورنما و دوراندیشی لازم و بدون هدفمندی محدود شود، بتدریج از نیروی آن کاسته شده و به خستگی دچار میشود. باید اعتصاب عمومی سیاسی جنبه تهاجمی و تعرضی بخود بگیرد و نقش ارتشی را بازی کند که در زمان درگیری فقط کار خود را به امر دفاع محدود نمیکند. ارتشی که فقط فن دفاع را بیاموزد به فنا محکوم است. کادرهای انقلابی برای این کار باید شعاری مناسب را طرح کرده و توان جنبش را بدرستی ارزیابی کرده و توانائی حمایت از جنبش را خارج از محدوده کردستان بسنجند. این درسی است که باید از مبارزه مردم در امر اعتصاب عمومی اخیر در شهرهای کردستان ایران آموخت.
تجربه این مبارزه نشان میدهد که مرکز ثقل مبارزه در درجه نخست در شهرها متمرکز است. این امر کمک فراوانی به بسیج کارگران خواهد کرد و زمینه را برای اعتصاب عمومی در کارخانه ها که ستون فقرات رژیم را تشکیل میدهند فراهم میآورد. اعتصاب در بخشهای خدمات شهری و مراکز تولیدی با تکیه بر زحمتکشان جنبه انقلابی اعتصاب را افزایش داده آنرا از حد یک اعتراض خرده بورژوائی فراتر میخواند و دستگاه عصبی رژیم را مورد اصابت ضربات خویش قرار میدهد.
ما میبینیم که ارتش سرکوبگر، بیرحمانه مردم را سرکوب کرده و از زمین و هوا به آنها حمله میکند. کادرهای انقلابی باید از هم اکنون برای سازماندهی مردم تا کمترین تلفات به آنها وارد شود در عین اینکه مقاومت به پیش میرود کوشا باشند و راههای مناسب مقاومت را برای این نوع قیامهای شهری و مقابله با هلیکوپترهای قوای جمهوری اسلامی را بیابند و آنها را از هم اکنون برای روز رستاخیز عمومی فردا تمرین کنند. باید محلهای تجمع قوای سرکوبگر، راههای نقل و انتقال نیروها و چگونگی ارتباطات آنها را در درون شهرها و خارج از شهرها شناخت و ثبت کرد. به روش و تاکتیکها و نوع سلاحهای آنها که در شهرها از آن استفاده میکنند پی برد، تا توانست با این شناخت آنها را مورد حملات غافلگیرانه قرار داد. باید خود را برای عملیات تخریبی در پشت جبهه قوای سرکوبگر آماده کرد. باید دید که چگونه میشود در شرایط مناسب خارجی و داخلی اعتصاب عمومی سیاسی را تا حد قیام مسلحانه ارتقاء داد. قیامی که جنبه توده ای خویش را حفظ کرده و در عین حال مورد حمایت نظامی پیشمرگان مسلح کرد قرار داشته باشد.
تجربه کنونی کردستان را باید از جنبه نظامی سنجید و برای مقابله با هلیکوپترهای قوای سرکوبگر پاسداران و یا بسیجیها و نظایر آنها اقدامات مقتضی را برای آینده برگزید. این تجربه باید منبع آموزش ما باشد.
رفقای کرد باید از این زمینه آماده برای بسیج نیرو و جلب مبارزان استفاده کنند و صفوف انقلابی خویش را تقویت بخشند.
حمله عمومی قوای سرکوبگر به شهرهای مهم کردستان باید همواره عرصه آموزش ما باشد. رژیم توانسته در اسرع وقت با درس آموزی از گذشته نیروهای سرکوب خویش را فورا بسیج کرده و تعداد قابل توجهی را به میدان آورد و تفوق خود را بر نیروی پراکنده و غیر متشکل مردم تامین کند. مراکز حساس شهرها را اشغال نماید تا تمام شهر را در کنترل خویش بگیرد، جاده ها را مسدود کند تا ارتباطات مبارزان را با گروههای متعرض در شهرها و محلات گوناگون برهم زند. این تجربه در آینده بطور حتم بارها تکرار خواهد شد و ما باید از هم اکنون ضد آنرا به کار گیریم، نقاط قوت و ضعف دشمن را بشناسیم تا به سرنگونی رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی منجر شود.
یکی از مشخصه های این سرکوبگری آوردن افراد غیر کرد و یا غیر محلی از دور افتاده ترین نقاط ایران است. آنها باحتمال قوی مغزهای این افراد را با دروغ پر میکنند تا آنها را از نظر روانی آماده سرکوب هموطنانشان گردانند. در مقابل این توطئه باید شعارهای عمومی مناسب برای رو کردن دست رژیم جمهوری اسلامی مطرح کرد و جنبه همبستگی خلقهای ایران را برجسته نمود. این تاکتیک دست رژیم را در فریب مردم و منفرد کردن جنبش عادلانه مردم کرد رو خواهد کرد.
کمونیستهای انقلابی کرد باید پاسخ روشنی برای این پرسش مردم که بعد چه؟ داشته باشند تا دامنه جنبش بتواند گسترش یافته، و حرکات با هدف و منظور در جهت ارتقاء سطح حنبش صورت پذیرد. رهبری جنبش و یا نیروهائی که تلاش میکنند در راس جنبش قرار گیرند باید خودشان به راهی که نشان میدهند آگاه باشند و دنباله رو خود روئی حرکت مردم نشوند. ناشیگری در این عرصه به آمادگی مردم برای برداشتن گامهای مهمتر ضربه میزند. باید با تقویت روحیه ناسیونال شونیستی که به انفراد جنبش کردستان منجر خواهد شد آگاهانه برخورد کرد.
بیاد آوریم در زمانی که جنبش شکل توده ای مییابد قوای سرکوبگر نمیتواند در سرکوب مردم دچار تزلزل نشود. این تجربه همه جنبشها و قیامهای توده ای است. آنوقت است که کادرهای انقلابی باید یک مبارزه واقعی برای ایجاد تزلزل در قوای سرکوبگر را مد نظر قرار دهند و با سیاست هشیارانه ای برای استفاده از این تزلزل به پیش روند. در این عرصه هنوز باید در کردستان کار کرد و برای چنین لحظه هائی که مسلما در پیش است برنامه ریزی روشن نمود. هیچ چیز رانباید به حال خود گذارد تا پیش رود. همه چیز را باید رهبری کرد و جهت داد.
سازمانهای سیاسی انقلابی ایران باید با تبلیغات وسیع در سراسر ایران و بویژه در میان کارگران موجی از همبستگی در سراسر ایران در حمایت از مردم کردستان ایران به وجود آورند. با این کار نه تنها گامی به سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نزدیکتر میگردند، دسیسه های امپریالیستی و صهیونیستی در منطقه را نیز خنثی خواهند کرد. برجسته کردن همبستگی خلقهای ایران در مبارزه مشترک ضد ارتجاعی و ضد امپریالیستی به نفع همه مردم منطقه و از جمله ایران است.
به کوشیم با تبلیغ مبارزه ملت کرد و حمایت از آن به امر همبستگی خلقهای ایران و وحدت طبقاتی کارگران ایران یاری رسانیم. تنها این شیوه مبارزه است که به آزادی ایران و استقرار جمهوریهای شوروی ایران سوسیالیستی منجر میشود.


حزب کارایران(توفان)
هیجده مرداد هشتادوچهار
www.toufan.org